مفهوم عیب یابی منطقی بالابر

عیب یابی منطقی یک تکنیک تشخیصی است که طی آن تمام نشانه ها باید به دقت در نظر گرفته شوند به طوری که عیب بالابر در بخش خاصی از مدار محدود شود. اگر عیبی تمام سیلندرها و موتورها را تحت تأثیر قرار دهد به عنوان یک عیب عمومی شناخته می شود. بدین معنا که عیب بالابر ممکن است ناشی از سیال هیدرولیکی، منبع تغذیه( مجموعة تأمین توان)، یا سیستم کنترل الکتریکی بالابر باشد. زمانی که عیب تنها در یک عملگر بروز می کند تمام اجزا مرتبط با آن عملگر باید در آغاز بررسی شوند.

برای تشخیص علت احتمالی عیب بالابر، نقش و اثر دقیق هر یک از اجزای مرتبط با سیستم باید شناخته شوند. در این روش با توجه به نشانه های عیب، عملکرد اجزا به نوبت بررسی می شود. فهرستی از جزء یا اجزایی که در صورت تنظیم نبودن یا درست عمل نکردن ممکن است منشأ این نشانه ها باشند، تهیه کنید. پس از این کار جزیی را که به راحتی قابل امتحان کردن است انتخاب کنید، به عنوان مثال درجة تنظیم دبی یا فشار، تحریک دستی شیرها سولنوئیدی و کلیدهای حدی از این قبیل هستند. تنها زمانی که این بررسیهای ساده تکمیل شد در جهت باز کردن لوله ها یا تعویض قطعات بالابر اقدام کنید.

همانطور که قبلاً ذکرشد هر زمان که اتصالی برداشته شود آلودگی وارد سیستم خواهد شد. بنابراین هنگام جدا کردن اجزا از مدار کلیة شیرها و دریچه ها را ببندید.

روش عیب یابی بالابر

اطلاعات اولیه

این اطلاعات باید از اپراتور بالابر گرفته شود:

1-عیب در چه زمانی و در کجا پدید آمد؟

 

الف) در تمام سیلندرها و موتورها

ب) تنها در یکی از آنها

تحت تمام شرایط باری

 

2-نوع عیب چگونه است؟

 

الف)توقف کامل

ب) کاهش در سرعت یا نیرو

       

3- سرعت بروزعیب چگونه بود؟

 الف) ناگهانی( قطع)

 ب)تدریجی(فرسودگی عمومی) 

بالابر آسیا برج

 تهران، کیلومتر ده جاده قدیم کرج، اتوبان آزادگان، احمدآباد مستوفی، بلوار شهید ابوالقاسم، میدان کوچکزاده، انتهای خیابان سیزده آبان غربی، پلاک 22    

021-22064967

[e-mail]

http://asiabalabar.com

بالابر ارشیمدس

با توجه به افزایش جمعیت شهری در جهان و بلندترشدن ساختمان‌ها، نقش آسانسورها ,و بالابر هر روز پررنگ‌تر از قبل می‌شود.تاریخچه پیدایش آسانسور و بالابر هیدرولیکی که از ابتدایی‌ترین ماشین‌های ساخت بشر محسوب می‌شود، به ۲۵۳ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. ارشمیدس وسیله‌ای شبیه به آسانسور اختراع کرد که قابلیت حمل یک نفر را برای ارتفاعات نه‌چندان بلند داشت. 

از یکسو، آسمانخراش‌های جدید و مدرن در سراسر دنیا از نظر ارتفاع و تعداد طبقات با هم در رقابت هستند. از سوی دیگر، تقاضای آسانسورهای سریع و بالابر با ظرفیت بالا نیز به صورت فزاینده‌ای رشد کرده است. 

آسانسورهای هیدرولیکی مورد نیاز این آسمانخراش‌های سر به فلک کشیده باید دارای سرعت بالا و تکنولوژی مدرن باشند لذا این آسانسورها باید مراحل تحقیقات و آزمایش‌های گوناگون را در فرآیند تولید طی کرده و با استفاده از روش‌های نوین و تکنولوژی پردازش دانش، به محصول مناسب برسند.

شرکت‌های آسانسورسازی و بالابر صنعتی برای دستیابی به چنین هدفی، در حال توسعه راه‌حل‌های پیشرفته‌ای هستند که با ترکیب تکنولوژی و تجهیزات پیشرفته، آسانسورهایی ایمن، سریع و راحت را به مشتریان عرضه کنند. 

در همین راستا شرکت میتسوبیشی ژاپن قصد دارد سریع‌ترین آسانسور جهان را در ساختمانی به بلندی ۶۲۳ متر و با ۱۲۸ طبقه در شانگهای چین راه‌اندازی کند

با افتتاح این آسانسور سال ۲۰۱۴، می‌توان از طبقه همکف در کمتر از یک دقیقه، ارتفاع ۵۶۵ متری این برج را طی کرد (در واقع این آسانسور ۱۶.۶ متر را در عرض یک ثانیه طی خواهد کرد.)

این در حالی است که نخستین آسانسور تجاری جهان که سال ۱۸۵۷ توسط شرکت «اوتیس» راه‌اندازی شد، می‌توانست در یک دقیقه ارتفاع ۱۲ متری را طی کند. 

آسانسور معمولا از سه جزء اصلی تشکیل شده است: یک کابل، یک بالارونده و یک منبع تامین نیرو. حرکت آسانسور به وسیله موتوری است که معمولا در بالای چاهک آسانسور نصب می‌شود. 

روی فلکه این موتور سیم به اصطلاح بکسلی (رشته‌های به هم پیچیده فلزی) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه‌های آسانسور که درون فرمی به نام فرم وزنه قرار دارند، متصل است. 

اندازه این وزنه‌ها به اندازه وزن کابین به علاوه نصف وزن ظرفیت کابین است. وزن هر نفر در استاندارد آسانسور ۷۵ کیلوگرم است. 

دلیل قراردادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالابردن آسانسور است، در غیر این صورت برای این کار باید از موتورهای بسیار قوی با کیلووات بالا استفاده کرد. 

پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می‌یابد. انتظار می‌رود این وزنه در پایین‌آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد ‌کند، اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می‌کند، پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی‌کند. 

مفهوم عیب یابی منطقی بالابر چیست؟

عیب یابی منطقی یک تکنیک تشخیصی است که طی آن تمام نشانه ها باید به دقت در نظر گرفته شوند به طوری که عیب بالابر در بخش خاصی از مدار محدود شود. اگر عیبی تمام سیلندرها و موتورها را تحت تأثیر قرار دهد به عنوان یک عیب عمومی شناخته می شود. بدین معنا که عیب بالابر ممکن است ناشی از سیال هیدرولیکی، منبع تغذیه( مجموعة تأمین توان)، یا سیستم کنترل الکتریکی بالابر باشد. زمانی که عیب تنها در یک عملگر بروز می کند تمام اجزا مرتبط با آن عملگر باید در آغاز بررسی شوند.

برای تشخیص علت احتمالی عیب بالابر، نقش و اثر دقیق هر یک از اجزای مرتبط با سیستم باید شناخته شوند. در این روش با توجه به نشانه های عیب، عملکرد اجزا به نوبت بررسی می شود. فهرستی از جزء یا اجزایی که در صورت تنظیم نبودن یا درست عمل نکردن ممکن است منشأ این نشانه ها باشند، تهیه کنید. پس از این کار جزیی را که به راحتی قابل امتحان کردن است انتخاب کنید، به عنوان مثال درجة تنظیم دبی یا فشار، تحریک دستی شیرها سولنوئیدی و کلیدهای حدی از این قبیل هستند. تنها زمانی که این بررسیهای ساده تکمیل شد در جهت باز کردن لوله ها یا تعویض قطعات بالابر اقدام کنید.

همانطور که قبلاً ذکرشد هر زمان که اتصالی برداشته شود آلودگی وارد سیستم خواهد شد. بنابراین هنگام جدا کردن اجزا از مدار کلیة شیرها و دریچه ها را ببندید.

روش عیب یابی بالابر

اطلاعات اولیه

این اطلاعات باید از اپراتور بالابر گرفته شود:

1-عیب در چه زمانی و در کجا پدید آمد؟

 

الف) در تمام سیلندرها و موتورها

ب) تنها در یکی از آنها

تحت تمام شرایط باری

 

2-نوع عیب چگونه است؟

 

الف)توقف کامل

ب) کاهش در سرعت یا نیرو

بالابر آسیا برج- http://asiabalabar.com

[e-mail]

بالابر ارشیمدس

با توجه به افزایش جمعیت شهری در جهان و بلندترشدن ساختمان‌ها، نقش آسانسورها ,و بالابر هر روز پررنگ‌تر از قبل می‌شود.تاریخچه پیدایش آسانسور و بالابر هیدرولیکی که از ابتدایی‌ترین ماشین‌های ساخت بشر محسوب می‌شود، به ۲۵۳ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. ارشمیدس وسیله‌ای شبیه به آسانسور اختراع کرد که قابلیت حمل یک نفر را برای ارتفاعات نه‌چندان بلند داشت. 

از یکسو، آسمانخراش‌های جدید و مدرن در سراسر دنیا از نظر ارتفاع و تعداد طبقات با هم در رقابت هستند. از سوی دیگر، تقاضای آسانسورهای سریع و بالابر با ظرفیت بالا نیز به صورت فزاینده‌ای رشد کرده است. 

آسانسورهای هیدرولیکی مورد نیاز این آسمانخراش‌های سر به فلک کشیده باید دارای سرعت بالا و تکنولوژی مدرن باشند لذا این آسانسورها باید مراحل تحقیقات و آزمایش‌های گوناگون را در فرآیند تولید طی کرده و با استفاده از روش‌های نوین و تکنولوژی پردازش دانش، به محصول مناسب برسند.

شرکت‌های آسانسورسازی و بالابر صنعتی برای دستیابی به چنین هدفی، در حال توسعه راه‌حل‌های پیشرفته‌ای هستند که با ترکیب تکنولوژی و تجهیزات پیشرفته، آسانسورهایی ایمن، سریع و راحت را به مشتریان عرضه کنند. 

در همین راستا شرکت میتسوبیشی ژاپن قصد دارد سریع‌ترین آسانسور جهان را در ساختمانی به بلندی ۶۲۳ متر و با ۱۲۸ طبقه در شانگهای چین راه‌اندازی کند

با افتتاح این آسانسور سال ۲۰۱۴، می‌توان از طبقه همکف در کمتر از یک دقیقه، ارتفاع ۵۶۵ متری این برج را طی کرد (در واقع این آسانسور ۱۶.۶ متر را در عرض یک ثانیه طی خواهد کرد.)

این در حالی است که نخستین آسانسور تجاری جهان که سال ۱۸۵۷ توسط شرکت «اوتیس» راه‌اندازی شد، می‌توانست در یک دقیقه ارتفاع ۱۲ متری را طی کند. 

آسانسور معمولا از سه جزء اصلی تشکیل شده است: یک کابل، یک بالارونده و یک منبع تامین نیرو. حرکت آسانسور به وسیله موتوری است که معمولا در بالای چاهک آسانسور نصب می‌شود. 

روی فلکه این موتور سیم به اصطلاح بکسلی (رشته‌های به هم پیچیده فلزی) وجود دارد که از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه‌های آسانسور که درون فرمی به نام فرم وزنه قرار دارند، متصل است. 

اندازه این وزنه‌ها به اندازه وزن کابین به علاوه نصف وزن ظرفیت کابین است. وزن هر نفر در استاندارد آسانسور ۷۵ کیلوگرم است. 

دلیل قراردادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالابردن آسانسور است، در غیر این صورت برای این کار باید از موتورهای بسیار قوی با کیلووات بالا استفاده کرد. 

پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می‌یابد. انتظار می‌رود این وزنه در پایین‌آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد ‌کند، اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می‌کند، پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی‌کند. 

از بالابر ارشیمدس تا آسانسورهای نوین 

تاریخچه پیدایش آسانسور که از ابتدایی‌ترین ماشین‌های ساخت بشر محسوب می‌شود، به ۲۵۳ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. 

ارشمیدس وسیله‌ای شبیه به آسانسور اختراع کرد که قابلیت حمل یک نفر را برای ارتفاعات نه‌چندان بلند داشت. 

این آسانسور دستی نمونه‌ای از تلاش‌های اولیه بشر برای ساختن یک بالابر بود و پس از آن آسانسور، حرکت تکاملی خود را به صورت مداوم پیمود. اما پایه‌گذار علمی و طراح آسانسور امروزی، دانشمند و ریاضیدان بزرگ جورج آتوود است که توانست با کمک یک قرقره بزرگ و یک طناب، آسانسور بسازد و سپس با ساختن ماشین آتوود که عبارت بود از دو وزنه که با یک نخ به یکدیگر مربوط می‌شدند و روی قرقره‌ها بالا و پایین می‌رفتند طرح ابتدایی یک آسانسور را ارائه کرد. 

شیرهای فشار شکن بالابر

این شیرها برای محدود کردن فشار بخشی از مدار به مقداری که کمتر از مقدار مورد نیاز در سایرقسمتهای مدار است، استفاده می شوند. شیر فشار شکن بالابر یک شیر در حالت عادی باز است که هنگام بسته شدن مسیر جریان را مسدود می کند، تا فشار تنظیم شده در خط، ثابت بماند. شیرهای فشار شکن بالابر عمل کننده مستقیم برای دبی های کمتر از حدود min/l 45 و فشارهای کمتر از bar210 مناسب اند. این گونه شیرها را می توان به شیر یکطرفه جریان معکوس مجهز کرد.

شیرهای فشارشکن به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

الف) بدون تخلیه: این شیرها هیچ گونه افزایش فشاری ناشی از نیروهای خارجی را در پایین دست جریان شیر محدود نمی کنند.

ب) نوع همراه با تخلیه: در این، فشار در پایین دست جریان شیر محدود می شود حتی اگر این فشار توسط یک نیروی خارجی افزایش پیدا کرده باشد.

شیر در ابتدا توسط فنر باز نگه داشته شده است. فشار در راهگاه خروجی حس شده و نیروی ناشی از آن به میله بارگذاری شده توسط فنر اعمال می شود. همچنان که فشار در مدار ثانویه بالابر افزایش پیدا می کند، شیر با غلبه بر نیروی فنر بسته می شود. تخلیه جریان عبوری از سوراخ موجود در میله به سمت محفظه فنر از بسته شدن کامل شیر بالابر جلوگیری می کند، این عمل باعث دفع فشاری می شود که در پایین دست جریان مدار در حال افزایش است. از شیرهای فشارشکن عمل کننده تحت فرمان (دو مرحله ای) برای دبی های بالاتر استفاده می شود. استفاده از این نوع شیرها معمولاً تنظیم بهتری از فشار و دبی را به همراه دارد.

 

به خاطر تأثیر مسدود شدن جریان (پدیده خفگی) عملکرد شیرهای فشارشکن بالابر همیشه همراه با تولید انرژی گرمایی است. در هنگام بررسی کاربرد این شیرها ، میزان انرژی گرمایی تولیدی حتماً باید در محاسبات لحاظ شود . زمانی که دو فشار جداگانه به طور پیوسته در یک مدار مورد نیازند استفاده از یک سیستم دو پمپی نسبت به یک سیستم همراه با شیرهای فشارشکن راه حل بهتری است. این امر به دبی جریان و فشار مورد نیاز بستگی دارد.

بالابر آسیا برج 

http://asiabalabar.com

شیرهای هیدرولیکی بالابر

شیرهای هیدرولیکی ارتباط بین سیال، پیغامهای کنترل و عملگرهای هیدرولیکی بالابر را برقرار می کنند. از این شیرها برای کنترل دبی، جهت جریان و فشار سیال استفاده می شود. فرمانهای کنترل در این شیرها می توانند مکانیکی، دستی، هیدرولیکی و پنوماتیکی باشند. عملکرد شیرهای کنترل می تواند دیجیتال ( که در آن شیر از یک حبه حالت دیگری تغییر وضعیت می دهد) و یا آنالوگ (قیاسی) باشد (که در آن حرکت اجزای کنترل کننده شیر به قدرت و یا مقدار پیغام فرستاده شده بستگی دارد.) شیرهای کنترل مسیر دو حالتی یا سه حالتی اهرمی بالابر نمونه ای از شیرهای کنترل دیجیتالی اند، در حالی که شیر اطمینان نمونه ای از شیرهای کنترل قیاسی است. به طور کلی عملکرد یک شیر در یکی از سه محدوده زیر قرار می گیرد:

1- شیر اطمینان که برای تنظیم فشار ماکزیمم بخشی از یک مدار یا تمام مدار استفاده می شود.

2- شیر میله ای چهارراهه که برای تغییر جهت چرخش یک موتور هیدرولیکی استفاده می شود.

3- شیر کنترل دبی که قادر است سرعت حرکت یک عملگر را با تغییر دبی سیال تغیییر دهد.

در عمل گاهی ، دو یا چند شیر با هم درون یک پوسته واحد، ترکیب شده و یک شیر مرکب را پدید می آورند که بیش از یک کارکرد دارد. به عنوان مثال با ترکیب یک شیر کنترل دبی و یک شیر یکطرفه شیر مرکب جدیدی پدید می آید. این شیر مرکب در یک جهت سرعت سیال را کنترل می کند و در جهت عکس به سیال اجازه عبور نامحدود می دهد.

تغییر پارامتر خاصی از مدار می تواند پارامترهای دیگر را تحت تاثیر قرار دهد. مثلاً تنظیم شیر سوزنی به منظور محدود کردن جریان در مدار، سبب تغییر اختلاف فشار بر روی اریفیس کنترل خواهد شد.به عنوان مثال دیگر، اگر تنظیم فشار شیر اطمینان به فشار عملگر بسیار نزدیک باشد سرعت عملگر تحت تاثیر قرار می گیرد، بدین معنی که قسمتی از جریان به جای تغذیه عملگر، از شیر اطمینان عبور خواهد کرد.

منبع: بالابر آسیا برج- http://asiabalabar.com

تهران، کیلومتر ده جاده قدیم کرج، اتوبان آزادگان، احمدآباد مستوفی، بلوار شهید ابوالقاسم، میدان کوچکزاده، انتهای خیابان سیزده آبان غربی، پلاک 22    

021-22064967

[e-mail]

کاربرد شیرهای اطمینان دو تایی بالابر

برای تخلیه فشار در دوسمت یک عملگر به شیرهای اطمینان دوتایی نیاز است. هر دوی این شیرها به حالت یک بلوک چند لایه ای ( ساندویچی) در بدنه شیر قرار گیرند. فشار خطوط کار (B,A) را می توان مستقیماً به تانک بالابر T (تخلیه راهگاهی) یا به سمت خط کار جهت مخالف (تخلیه ضربدری) هدایت کرد. کاربرد دیگر شیرهای اطمینان دوتایی در انتقال هیدرواستاتیکی فشار است، که معمولا به صورت تخلیه ضربدری است.

انتخاب شیر اطمینان و تنظیم فشار

انتخاب نوع مناسب شیر اطمینان بالابر و انتخاب فشار مناسبی که شیر تحت آن باز می شود ، دقت قابل توجهی را می طلبد اکثر شیرهای عمل کننده مستقیم بالابر دارای مشخصات چیرگی فشار بالایی اند. این امر استفاده از آنها را برای سیستمهایی که دامنه تغییرات دبی گسترده دارند، نامناسب می سازد. در طراحی مدار،  فشار تنظیم مجدد(فشاری که در آن یک شیر باز، بسته می شود) نیز باید مدنظر باشد. این فشار با توجه به نیروهای ناشی از جریان و طرح و ساختار شیر می تواند تا 50% فشار باز شدن شیر کاهش یابد. در برخی طراحیها زمان پاسخ مهمترین معیار طراحی است.

معمولاً شیرهای دو مرحله ای بالابر در محدوده وسیعی از دبی ها، تنظیم فشار خوبی را همراه با چیرگی فشار کم و تولرانس کوچک بین فشار باز شدن و فشار تنظیم مجدد، به دست می دهند. شیرهای عمل کننده مستقیم عکس العمل سریعی دارند. انواع بشقابی در برابر آلودگی سیال بهترین رفتار را دارند. همچنین این دسته شیرهای نشتی کمتری نسبت به شیرهای میله ای دارند، که همین امر آنها را برای کار در فشارهای بالا مناسب می سازد.

 

در یک محاسبه سر انگشتی تنظیم فشار شیر اطمینان بالابر حدود 10 تا 20 درصد فشار ماکزیمم مدار در نظر گرفته می شود( محاسبه دقیق به نوع شیر، محل استقرار شیر نسبت به عملگرها و افت فشارهای سیستم بستگی دارد). زمانی که بیش از یک شیر فشار در مسیر موجود است مثلاً زمانی که شیرهای فشار در محل اتصال پمپهای جبران کننده فشار به کار می روند تنظیم فشارها نباید نزدیک به هم صورت گیرد. چون ممکن است که بر روی یکدیگر تأثیر گذار شوند. معمولاً از شیرهای اطمینان ثانویه با تخلیه راهگاهی یا ضربدری، تحت فشار بالاتر از فشار شیر اطمینان اصلی بالابر، استفاده می شود.

بالابر آسیا برج- http://asiabalabar.com

فیلتر ها بالابر

عملکرد فیلتر های بالابر

میزان پاکیزگی سیال هیدرولیک در بالابر، یک عامل مهم در عملکرد درست و دوام قطعات است. بعضی از قطعات سیستم بالابر مانند پمپ و موتور در مقابل آلودگی و ذرات خارجی خیلی حساس هستند. اگر سیال هیدرولیک، در حد تعیین شده توسط طراح و سازنده سیستم، پاکیزه نباشند، در قطعات مختلف بالابر سایش و نشتی ایجاد شده و بازده کل سیستم افت می کند. ریشه اصلی بسیاری از عیوب در سیستم های هیدرولیک بالابر را می توان در آلودگی سیال جستجو کرد.

منابع آلودگی

برای درک بهتر فیلتراسیون در سیستم های هیدرولیک بالابر ابتدا باید منابع ایجاد آلودگی را شناخت. آلودگی می تواند منشا داخلی یا خارجی داشته باشد. آلودگی های با منشا  خارجی، از خارج از سیستم به داخل نفوذ می کنند. آلودگی های با منشا داخلی، در داخل سیستم بالابر به وجود می آید، مثلا ذرات فلز که بر اثر سایش قطعات وارد سیال می شود. آلودگی های داخلی شامل ذرات فلزی، ذرات لاستیکی و پلاستیکی و احتمالا دیگر مواد هستند. اینگونه آلودگی را ذرات آلودگی جامد می گویند. وجود آب، هوا و دیگر مواد شیمیایی در سیال نیز آلودگی محسوب می شود. فیلتر های مختلفی برای جدا کردن آلودگی های جامد و غیر جامد ساخته و عرضه شده اند. در این قسمت درباره فیلتر هایی که برای جدا کردن ذرات جامد از سیال ساخته شده اند، بحث می شود. ذرات ریز در حد میکرون را می توان توسط فیلتر جدا کرد.

انواع فیلترها

فیلتر های سیستم های هیدرولیک بالابر به دو گروه تقسیم می شوند: فیلتر های درشت و فیلتر های ظریف. فیلترهای درشت، صافی های شبکه ای (توری سیمی) هستند که پی از کثیف شده می توان آنها را تمیز کرده و مجددا استفاده نمود. فیلتر های درشت می توانند ذرات جامد با اندازه 150 نانومتر و بزرگتر را از سیال جدا کنند. البته امروزه تورهای سیمی ظریف تری نیز عرضه می شوند. فیلتر های ظریف می توانند ذرات جامد تا 5 نانومتر (و حتی ریزتر) را نیز از سیال جدا کنند. فیلتر های ظریف معمولا سلولوزی هستند و پس از کثیف شدن باید آنها را تعویض کرد.

کنترل دبی تقدم گزین چگونه کار می کند؟

این شیر بالابر مشابه شیر کنترل دبی کنار گذر است، با این تفاوت که ساختار شیر به گونه ای تغییر کرده است تا هرگونه دبی اضافی بتواند برای تغذیه مدار ثانویه مصرف شود. دبی تقدم گزین با یک شیر سوزنی (1)تنظیم میشود. این جریان توسط میله(2) جبران فشار می شود. این میله به کمک نیروی یک فنر ضعیف (3) در مقابل سوزن قرار می گیرد. پس از آنکه جریان تنظیم شده مورد نیاز تأمین شد تعادل جریان ورودی به مدار ثانویه، توسط میله کنار گذر(4) برقرار می شود. این میله ها به طور خودکار، تنظیمات را به گونه ای تطبیق می دهند که نیاز جریان در مدار اولیه دقیقاً و بدون توجه به تغییرات فشار در مدار یا در خط رفت ، تأمین شود. از جریان کنار گذر شده در هر فشاری که کمتر از ماکزیمم فشار کاری شیر باشدمی توان استفاده کرد.

نمونه ای از کاربردهای شیر کنترل دبی تقدم گزین در سیستمهایی است که از یک پمپ برای سرویس دهی به دو یا چند مدار استفاده می کنند با این شرط که دبی مورد نیاز یکی از مدارها پیش از آنکه سیال به سایر مدارها برسد به طور کامل تامین شود. مدار اولیه می تواند یک موتور پمپ سرمایش، یک سیستم ترمز، یک مدار هدایت یا شکلهایی از مدار اطمینان باشد.

شبکه های پل مانند بالابر

شیر کنترل دبی با جبران کننده بالابر، وسیله ای یک جهته است، به این معنی که این شیر سیال را تنها در یک جهت قبول می کند. بنابراین اگر جریان عکس شود کار شیر بالابر دچار اختلال می شود یکی از روشهای کنترل جریان در هر دو جهت یک خط، استفاده از دو شیر کنترل دبی همراه با دو شیر یکطرفه است.

اگر دبی مورد نیاز در هر جهت با هم متفاوت باشد شرایط ایده آل است ولی اگر دبی مورد نیاز در هر دو جهت یکسان باشد مشکلات قابل توجهی در متعادل کردن تنظیمات شیرهای کنترل دبی بروز خواهد کرد. طرح ساده جایگزین، استفاده از شبکه پل مانند و یک شیر کنترل دبی استدر این شکل مسیر عبور جریان از سیرهای یکطرفه نمایش داده است. مسیر سیال عبوری از شیر کنترل دبی بالابرتنها در یک جهت بوده و از جهت جریان خط اصلی مستقل است. دبی سیال ( که در همه جهات جریان یکسان است) به راحتی تنظیم پذیر است. از این روش می توان برای ( کنترل دبی در ورودی) و (کنترل دبی در خروجی) استفاده کرد. با اصلاح شبکه پل مانند می توان عملکرد آن را به یک شیر قفل کن تبدیل کرد. این کار با به کار بردن یک پیغام فرمان در نقطه C  از طریق شیر یکطرفه، کامل می شود. فشاری کمی بیش از فشار A و B، شیرهای یکطرفه Vaو Vb را در شبکه پل مانند، بسته و از هر گونه جریانی از A وBجلوگیری می کند. در زمانی که سیال به جریان خود از طریق شیر کنترل جریان، ادامه می دهد میله جبران فشار فعال باقی مانده و احتمال وقوع پدیده موج ضربه ای را در هنگام راه اندازی مجدد عملگر کاهش می دهد. (یادآوری می شود که جریان ناشی از منبع صدور پیغام قفل، باید بیش از جریانی باشد که شیر کنترل دبی به آن اجازه عبور می دهد.) هنگامی که هیچکدام از سولنوئیدها تحریک نشده باشد پیستون در موقعیت خودش قفل می ماند. تحریک سولنوئید A سبب بسته شدن پیستون با ( کنترل دبی در خروجی) (به دلیل افت ناگهانی فشار از حالت قفل) می شود. سولنوئید Bکورس باز شدن پیستون را ممکن می سازد که کنترل جریان در این حالت از نوع ( کنترل دبی در ورودی) است. سرعت در هر دو جهت یکسان بوده و همین امر سبب جلوگیری از جلوزنی بار در هنگام باز شدن پیستون می شود. اگر سولنوئیدهای AوB با هم تحریک شوندکورس باز شدن انجام می شود. در زمان سکون پیستون تحت فشار بوده و در تعامل با میله فعال جبران کننده قرار دارد. این امر باعث ایجاد بهترین رفتار در آغاز کورس بسته شدن به کمک کنترل دبی در خروجی می شود.

سیستم چند سرعته بالابر با استفاده از شیرهای کنترل دبی

امکان انتخاب دامنه های متفاوتی از سرعت برای یک عملگر بسیار مطلوب است. یکی از روشهای دست یابی به این هدف استفاده از چندین شیر کنترل دبی و انتخاب یکی از آنها در زمان نیاز است. دبی ورودی به موتور l/min1 است. اگر سولنوئید تحریک شود، شیر کنترل دبی دوم وارد مدار شده و دبی جریان l/min 2 می شود. با این روش انتخاب سرعت برای موتور ممکن می شود. اگر یک شیر سه حالتی به کار گرفته شود، بسته به موقعیت شیر کنترل مسیر، انتخاب سه دبی مختلف و طبعاً سه سرعت مختلف ممکن خواهد شد. دبی در حالت مرکزی شیر l/min 3 و در حالت تحریک سولنوئیدچپ یا راستl/min 1 یا l/min 2 خواهد بود.

لینک منبع: بالابر آسیا برج- http://asiabalabar.com/

مبانی هیدرولیک بالابر

امروز انتقال و کنترل توان توسط سیال تحت فشار به صورت روز افزونی در تمام شاخه های صنعت در حال گسترش است. سیستمهای سیال تحت فشار به دو دسته اصلی پنوماتیکی و هیدرولیکی تقسیم می شوند. در سیستمهای پنوماتیکی از هوای فشرده و در سیستمهای هیدرولیکی از روغن یا سایر مایعات به عنوان سیال استفاده می شود. عبارت توان سیال کلمه ای است که هر دو مبحث هیدرولیک و پنوماتیک را پوشش می دهد. سیستمهای پنوماتیکی معمولا در جایی استفاده می شوند که دامنه نیرو ها حداکثر به 10 کیلو نیوتون برسد و سرعت سیکل بالا باشد. زمانی که به نیروی زیاد، کنترل دقیق سرعت و توان بالا نیاز باشد از سیستمهای هیدرولیکی استفاده می شود. مبحث سیستم های هیدرولیکی محدوده ای از جک اتومبیل گرفته تا تختهای بیمارستانی و از اعمال نیروهای چند هزار تنی تا رباتهایی که با دقت میکرومتر کار می کنند را در بر می گیرد.

 

خواص سیالات بالابر

سیال (مایع یا گاز) ماده ای است که در آن مولکولها آزادانه حرکت می کنند. گاز سیالی است که تا پر کردن همه فضای قابل دسترس اطراف خود منبسط می شود. چگالی گاز کاملا به دما و فشار آن بستگی دارد. مایع سیالی است که تحت اثر جاذبه جریان می یابد تا شکل ظرف را به خود گیرد و انرژی پتانسیل آن به پایین ترین سطح ممکن برسد. چگالی مایع به آرامی با تغییرات دما و فشار تغییر می کند.

 

واحد ها

در محاسبات مهندسی از سیستم های واحد متفاوتی استفاده می شود. سه سیستم متداول عبارتند از:

1-سیستم متریک که بر مبنای متر (m) کیلو گرم (kg) و ثانیه (s) است.

2-سیستم انگلیسی که از واحد های اصلی فوت (ft)، پوند (lbf) و ثانیه (s) استفاده می کند.

3-سیستم si که واحد های اصلی آن متر (m)، نیوتون (N) و ثانیه (s) هستند..

 

فشار مایع در بالابر

قوانین پاسکال در مورد فشار سیال چنین اند:

1-اگر از اثر وزن سیال صرفنظر شود، میزان فشار در تمام نقاط سیال در حال سکون برابر است.

2-فشار استاتیکی سیال در هر لحظه در تمامی جهات یکسان است.

3-فشار بر تمامی سطوحی که با سیال در تماس اند، تحت زاویه 90 درجه اعمال می شود.

 ادامه را در بالابر آسیا برج دنبال کنید. 

http://asiabalabar.com